Laz ya da Karadenizli fıkrası değil bu, gerçeğin ta kendisi... Hem de Trabzon’un Araklı ilçesinde yaşandı...

Bayram Halil adlı maddi durumu iyi bir hayırsever, devlet adına bir devlet hastanesi yaptırdı doğup büyüdüğü ilçeye...

Önce Bayram Halil Devlet Hastanesi’nin inşaatı sırasında yaşanan bir olayı anlatayım ki, bağışçının nasıl bir insan olduğunu daha iyi anlayın.

Bir vatandaşın, vakfın, derneğin ya da şirketin istediği gibi bağış okulu ya da hastanesi yaptırması olanaksız.

Projeyi devlet veriyor, bağışçı da ona göre yapıyor ya da yaptırıyor.

Araklılı Bayram Halil, Sağlık Bakanlığı’ndan bir yetkilinin inşaatta denetleme yaptığını öğrenince anında damlar oraya.

Bakar karşısında takım elbiseli, kravatlı birkaç kişi...

Kısa bir hoş beşten sonra Bayram Halis, Sağlık Bakanlığı’ndan gelen yetkiliye sorar:

“Hayrola, kimsiniz? Niye geldiniz?”

Ekibin başı “Sağlık Bakanlığı müsteşarıyım” diye tanıtınca kendini bir soru daha yöneltir Halis:

“Onu anladım da mesleğiniz ne?”

Sağlık Bakanlığı müsteşarı “Doktorum” deyince, Bayram Halil, resmen kovar adamı şantiyeden.

Nasıl mı?

“Doktor mu? İnşaat mühendisi ya da mimar değilsen ne anlarsın inşaattan? Anlamadığın şeyi nasıl kontrol edeceksin? İnşaat bitsin, hastane hizmete girsin, Sağlık Bakanlığı görevlendirirse seni o zaman gelir hasta muayene edersin.”

Aynı Bayram Halisl’in bir diğer “bomba”sında şimdi sıra:

Devlet Hastanesi yapıp devlete daha doğrusu Araklılıların hizmetine sunacak Bayram Halil, hastanenin yapıldığı sokağın esnafına kızınca ne yaptı biliyor musunuz?

Halil, inşaat sırasında o sokağın esnafından gerekli desteği alamamış olacak ki, “Madem öyle, işte böyle” deyip, hastanenin projesine takla attırdı.

Hastanenin o sokaktan olması gereken giriş çıkış kapısını arka sokağa taşıdı.